Pewnie się nie zmieniamy, ale ścieżki naszego życia tak.

 Ten dzień mógł być jak każdy inny, ale ja byłem już inny.

 Wilkołaki to są wilki zamienione w ludzi, a nie ludzie zamienieni w wilki!

 Czasem dopiero na skrzyżowaniu człowiek zaczyna zastanawiać się - dokąd idzie.

 Nie można wymazać ani zmienić historii. To byłoby równoznaczne z zabiciem samego siebie.

 Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią, ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą, tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie". Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.

 Kiedy zauważysz w kimś coś pięknego, powiedz mu. Tobie zajmie to kilka sekund, a w nim może zostać do końca życia.

 Gdyby się było zawsze szczęśliwym, nie sprawiałoby to żadnej przyjemności.

 Ale to tylko opowieść. Opowieści nie wiele mają wspólnego z rzeczywistością.

 Dokąd w mej duszy będę przeżywał wahania, a w moim sercu codzienną zgryzotę?

 Nieobecność powoduje, że serce traci na wadze.