
To taka gra - odezwała się Isa. - Gra, która ...
To taka gra - odezwała się Isa. - Gra, która toczy się w mojej głowie.
Bój się za każdym razem, kiedy nie mówisz prawdy.
Czasami mnie to wkurza. Ta bezsilność.
Czasami czuję, że muszę, po prostu muszę coś zrobić.
Czasem dzwony kołyszą dzwonnikiem.
Zrozumiałam, że czasami żałujemy czegoś tak bardzo, że później mocno obwiniamy za to siebie. Dusimy wszystko w środku, psychicznie stajemy się mało odporni, w głowie gotuje się od niepotrzebnych myśli. Dużo byśmy dali, żeby móc cofnąć czas, nie iść tą drogą, nie podjąć takiej decyzji, nie podać ręki, nie odezwać się, nie wsiąść za kółko. Ale to wszystko na nic, robimy sobie w głowie kocioł, do którego wrzucamy każdą myśl, aż w końcu zaczyna się przelewać i dopiero wtedy wyrządzamy sobie prawdziwą krzywdę. Czasami chyba trzeba usiąść, zrozumieć swój błąd i umieć pociągnąć życie dalej. Nie jest łatwo, ale przecież nikt nie powiedział, że tak będzie.
Sypał nam się już wąs, a wraz z nim rosło przeświadczenie, że życie jest niezmiernie trudne.
Temu kto Cię nie szuka, nie zależy na
Tobie. Ten kto za Tobą nie tęskni, nie
kocha Cię. Przeznaczenie decyduje o
tym kto pojawia się w Twoim życiu, ale
Ty decydujesz kto w nim zostaje. Prawda
boli tylko raz. Kłamstwo za każdym razem,
kiedy je wspominamy. Są trzy rzeczy,
które przemijają i nie wracają nigdy więcej:
słowa, czas i szanse. Dlatego ceń tego
kto Ciebie ceni i nie przywiązuj dużej
wagi do tych, którzy traktują Cię tylko
jako jedną z opcji.
Życie to nie produkty, które kupujesz. To nie pieniądze, które zarabiasz. Życie to momenty, które przeżywasz. To emocje, które odczuwasz. To osoby, które kochasz. To marzenia, które realizujesz.
Gdyby zaofiarowano nam nieśmiertelność na tym świecie, któż chciałby przyjąć dar tak smutny?
Któż jednak powie, że za
tymi chmurami nie ma słońca?
To naprawdę dziwne, że zwierzęta chcą
razem z ludźmi dzielić schronienie.