Nie wzywaj nocą pomocy. Jeszcze pobudzisz sąsiadów.

 Były dni, gdy zazdrościliśmy tym, którzy umierali. Ich udręka wtedy się kończyła.

 Dopóki ludzie istnieć będą, będą i błędy.

 Jak pies, którego wabi i odpycha smród płonącego własnego gatunku.

 Po czterdziestym roku życiakażdy jest już odpowiedzialny za wygląd swojej twarzy.

 Kocham zwykłych, prostych ludzi. Prostych w relacjach, prostych we wszystkim, którzy nie boją się głupio wyglądać, nie boją się palnąć jakiejś bzdury. W towarzystwie takich ludzi, możesz się otworzyć, ponieważ podświadomie wiesz, że nie masz przed kim się popisywać. Bo tu sami swoi. Kiedyś zrozumiemy, że zewnętrzny blask jest niczym w porównaniu do wewnętrznego piękna. Ponieważ, to co jest ładne na zewnątrz, pozostaje ładne do pierwszego deszczu. A to co jest w środku, płonie zawsze. Nawet, jeśli tlą się tylko malutkie okruszki. Wystarczy lekki podmuch, żeby wzniecić żar. Kiedyś zrozumiemy, że dobroć, delikatność, czułość i troska, to przejaw wewnętrznej siły, a nie słabości.. Kiedyś na pewno zrozumiemy...

 Ludzie się nie zmieniają. Jeśli myślisz, że dana osoba zmieni się ze względu na ciebie, to jesteś głęboko w błędzie! Może założyć tylko maskę, w której chcesz go zobaczyć... I uwierz mi, prędzej czy później ją zdejmie.

 Kłamstwa są jak stalowe pręty klatki-gdy otoczysz się nimi,jesteś zgubiony.

 Uciekanie nie jest odpowiedzią.

 Im głębsza noc, tym bliżej świtu.

 Cóż masz, czego byś nie otrzymał? A jeśliś otrzymał, to czemu się chełpisz tak, jakbyś nie otrzymał?