Głupiś, Janie, jak chłop ze wsi pod Sandomierzem...

 Cała Polska jest od wieków w tonacji molowej.

 Najbardziej szanuję w ludziach naturalność i autentyczność, lubię być zdolna do zobaczenia ich duszy, aspiruję do bycia szczerą osobą.

 Historia świata nie jest niczym innym jak biografią wielkich ludzi.

 Od słowa do słowa idzie człowiek całe życie.

 Wiesz co jest gorsze od płakania w poduszkę? Pustka. Taka chwila, kiedy po prostu siedzisz i wpatrujesz się w niebo, wiesz, że nie możesz nic zrobić i ogarnia Cię to przerażające poczucie bezsilności, które zżera Cię od środka. A Ty nie robisz nic. Po prostu się przyglądasz.

 Błądzę w ciemnościach wspomnień i w rezultacie mylę się w rzeczach bardzo zasadniczych.

 Życie to nie oczekiwanie, aż burza minie, lecz nauczenie się, jak tańczyć podczas deszczu.

 Z czegokolwiek zrobione są dusze, moja i jego są takie same.

 Jakoś to będzie, bo jeszcze tak nie było, żeby jakoś nie było.

 Życie jest czymś, co musisz zrobić sam. Inni mogą ci pomóc, ale ostatecznie jesteś sam, stajesz twarzą w twarz ze swoim własnym życiem i nikt inny nie może go za ciebie przeżyć.