Co innego życie wieprza, co innego poety.

 Wnętrze mieszkania to jakby klucz do osobowości gospodarza.

 Gdyby miała łatwą osobowość, to byłaby księgową, a nie artystką.

 Należy w życiu pytać tylko o rzeczy najważniejsze. Jak na przykład: czy nasi przyjaciele ujrzą jeszcze światło dnia? Albo: ile czasu trzeba, by pocałunek kobry uciszył zdrowe i młode serce, tryskające energią szesnastu lat? Retoryka uczy nas, że to są pytania mające sens i strukturę. Jeśli nie potrafisz się wysłowić, Sheere, nie potrafisz myśleć. A jeśli nie potrafisz myśleć, jesteś zgubiona.

 Każdy człowiek musi dojść do wszystkiego sam. Nawet jeśli inny dał mu to na tacy, to nie jest to, to samo. Nawet jeśli inny człowiek dał mu tego początkowego kopa, to później musi sam to wszystko kontynuować, rozbudowywać. Inaczej to jest martwe.

 Człowiek rodzi się nie dla przyjemności, lecz dla radości.

 Gorzej głupca będzie poniżony, kto zbyt porywczo sądzi.

 Każdy imbecyl może zajść wysoko, jeśli nad nim również są imbecyle.

 To nie są czasy, w których można żyć. W tych czasach można tylko umrzeć.

 - Historie nigdy nie mają
końca, Meggie - powiedział kiedyś do niej. - Chociaż książki nam to sugerują. One nie kończą się na ostatniej stronie, ani nie zaczynają na pierwszej.

 Marzeniem współczesnego człowieka jest przenieść się ze wsi do miasta po to, by później móc przesiedlić się z miasta na wieś.