Co innego życie wieprza, co innego poety.

 Doszłam w życiu do chwili, gdzie już za dużo nie tłumaczę. Jeśli ktoś mnie źle traktuje, to po prostu odpuszczam. Ochładzam relacje. Rozluźniam stosunki. Czasami odchodzę całkiem od znajomości z taką osobą. Kiedy już sobie uświadomię, że ktoś nie jest wart mojego czasu, to zwyczajnie przestaję mu go poświęcać. Życie jest za krótkie na emocjonalne konfrontacje z ludźmi, którzy nie wzbudzają już w nas pozytywnych uczuć. (Aleksandra Steć)

 Wierzcie we mnie, a umrzecie... na zawsze.

 Ileż przypadków, ileż spraw wypełnia dzieciństwo.

 Chleb otwiera każde usta.

 Może i faktycznie coś się kończy, by coś innego się mogło zacząć. Tylko, że niektóre zakończenia odbijają się na nas zbyt mocno i nie mamy ochoty iść dalej i otwierać nowego rozdziału.

 (Należy...) boleć nad występkiem, a cieszyć się z napomnienia.

 (...) woda życia może lać się jednocześnie na dwa młyny: nadziei i żalu.

 Osobowość kształtuje się nie przez piękne słowalecz pracą i własnym wysiłkiem.

 Najgorsza jest walka pomiędzy tym, co wiesz, a tym co czujesz.

 Wszystko, co żyje, powstaje z jaja.