Nie możesz rozstać się z własnymi wspomnieniami.

 Gdybym tak mogła po prostu zamknąć się w domu! Z książkami i telewizorem!

 Jak się komuś powtarza na okrągło, że jest świnią, to zaczyna chrząkać!

 Nie mówcie mi o śmierci! Śmierć to dar, brama i uwolnienie.

 Doświadczenie jest sumą naszych rozczarowań.

 Niewiedza czasem ratuje ludziom skórę.

 Ciesz się tym, co masz, nie psuj tego spoglądaniem wstecz.

 Pod koniec dnia, pod koniec roku, spójrz wstecz i pomyśl sobie: było różnie. Bywało źle. Bywało może nie tak znowu najgorzej? Chyba dałam radę. Chyba dałem radę. Żyję. Nie zawiodłem przesadnie najbliższych. Nadal utrzymuję się na powierzchni. Pomogłam. Zadzwoniłem. To proste rzeczy, ale to z prostych rzeczy złożona jest codzienność. I gdy codzienność wywołuje w Twojej głowie spokój, to wtedy żadne „jutro” nie jest straszne. Właśnie takiego „wczoraj” Ci życzę.

 Metoda małych kroczków.
Tak to się robi. Tak zaczynają
się wielkie zmiany.

 Gdyby miała łatwą osobowość, to byłaby księgową, a nie artystką.

 Gdybym był kroplą w morzu, żyłbym wiecznie, w chłodnej czy też ciepłej wodzie, ale wiecznie żywej, wiecznie rozkołysanej, a ty przychodziłabyś do mnie. Bo ty jesteś jak rzeka.
I tak byśmy się spotkali.