
Lekcja pierwsza: to uczucie jest kompletnie irracjonalne i nie istnieje ...
Lekcja pierwsza: to uczucie jest kompletnie irracjonalne i nie istnieje gwarancja odwzajemnienia.
Nie ma nic piękniejszego, niż znaleźć swoje przeznaczenie i działać zgodnie z nim. Nic mnie nie krępuje. Nie boję się ryzyka. Boje sie stagnacji i rutyny.
Skąd to się bierze, że chociaż duch jest ochoczy, ciało jest mdłe?
Nie ma nic bardziej moralnego niż bycie nieużytecznym.
Przebaczenie ma sens tylko wtedy, gdy potrafimy je przyjąć.
Stres po rozwodzie porównywalny jest podobno ze stresem po śmierci najbliższej osoby.
Życie człowieka jest jak sen wiosenny,
a bogactwa i zaszczyty jak przemijające chmurki.
Naszym ideałem nie jest wolność, tylko przetrwanie.
Nie ma ludzi, którzy by się lepiej rozumieli, niż żołnierze i księża.
Kiedy się z kimś dzieli życie, patrzy się na jego twarz zamiast w lustro. Widzi się swój uśmiech w czyimś uśmiechu; widzi się wzbierający w swoim wnętrzu gniew, zanim jeszcze wybuchnie. Widzi się sarkazm; widzi się miłość. Kiedy się mieszka samemu, trzeba polegać na lustrze, pokrytym z tyłu srebrną farbą, a żadna tafla, choćby pokryta od tyłu srebrem, nigdy nie powie prawdy. Ojciec powiedział jej kiedyś: „Lustra są dobre
do jednego: przyłożone do ust zmarłego
człowieka pozwalają zyskać pewność,
że nie żyje naprawdę.
Miałem zamęt w głowie, ale nie w sercu. Powinienem był słuchać serca.