Cieszę się, że już za kilka snów będziesz znów bliżej.

 Wszyscy jesteśmy słabi (...).Tylko każdy na swój sposób.

 Nie było na świecie człowieka, którego życie nie mogłoby być dla innych przestrogą lub wzorem. Tylko od nas samych zależy, do jakiej kategorii będzie należało nasze życie.

 Od nadmiaru myśli rozbolał mnie mózg.

 Nasze błędy wracają do nas po latach jak bumerang.

 Musisz sobie odpuścić. Możesz zachować nienawiść, miłość, a nawet gorycz,
ale musisz skończyć z samooskarżeniami.
To właśnie poczucie winy cię wyniszcza.

 Albowiem według wiary, a nie dzięki widzeniu postępujemy.

 Tylko chuda jest trochę... Nie wiem, jak taka
chmielowa tyczka miałaby przedłużyć mój ród!

 Tym samym mózgiem myśleć i wierzyć?

 Czasem łatwiej zdobyć medal,niż potem nosić go z honorem.