Ponad ciszą, rozświetlające burze - umierające burze - rozświetlają ciszę ...

 Żyjemy tak, jakby życie było karą. A przecież jest nagrodą.

 Nigdy nie zapominaj o tym, kim jesteś, bo świat na pewno o tym nie zapomni. Uczyń z tego swoją siłę, a wtedy przestanie to być twoim słabym punktem. Zrób z tego swoją zbroję, a nikt nie użyje tego przeciwko tobie.

 Cisza to spokój.Cisza to przykręcenie życiu regulatora z napisem głośność.

 ...czasem wszystko zależy od jednego słowa wypowiedzianego w odpowiedniej chwili.

 Teraz uwolnij się od własnego cienia, jeśli masz odwagę.

 Wierzcie we mnie, a umrzecie... na zawsze.

 Nigdy jednak nie można poznać ludzi patrząc na ich powierzchowność.

 Widzisz? Wiesz, że wygrałeś. I to tak dużo, że zacząłeś się bać, iż to utracisz.

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.

 Mój Pegaz się trochę zagalopował.