Życie niesie niewyobrażalne możliwości. Tylko najpierw trzeba wykonać pracę.

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.

 Tak łatwo zapominamy, że wszystko może się zatrzymać w jednej chwili.

 I don't have friends
I got family

 Głód to dziwne zjawisko. Otępia umysł, lecz wyostrza zmysły.

 Ludzie z lekkim bagażem przechodzą najlepiej przez życie.

 Nie wiem, czy jest gdzieś limit cierpień przypadający na jednego człowieka. Podobno dostajemy ich tyle ile jesteśmy w stanie udźwignąć.

 Niech życie moje zwie się: wieczna zmienność
W wiecznej jedności na duszy cokole.

 Tyle rzeczy robimy, żeby nie patrzeć w stronę śmierci.

 Człowiek zawsze może wstąpić na lepszą drogę – póki żyje.

 Nie ten kto z tobą tańczy, nie ten, który się śmieje. A ten kto z tobą płacze, jest twoim przyjacielem.