Ranek mądrzejszy bywa od wieczora.

 Bogatym nie jest ten kto posiada,lecz ten kto daje.

 Człowiek prawdziwie wielki tak jest wielki, że musi się ugiąć przechodząc przez bramę śmierci.

 Cóż, cóż ja, dziadówka, poradzę? Z kijem na Wielki Kapitał?

 Nie ma przypadkowych spotkań i ludzie też nie stają na drodze naszego życia, ot tak. Każdy człowiek zostaje nam dany po coś, aby czymś nas ubogacić, dopełnić, coś pokazać czy uświadomić. Poprzez ludzi dostajemy od życia tysiące szans na to, aby stać się lepszym człowiekiem lub aby temu człowiekowi pokazać coś, czego on do tej pory nie dostrzegł.

 Życia przeciekają przez siebie, przeszłość
rości sobie prawa do teraźniejszości.

 Nigdy nie wiesz, kiedy po raz ostatni widzisz kogoś. Nie wiesz o tym, że się kłócisz z kimś ostatni raz, kochasz ostatni raz albo po raz ostatni patrzysz w oczy tej osoby, dziękując Bogu za to, że ją zesłał dla Ciebie. Dopiero kiedy ten ktoś umiera, zaczynasz to wspominać dniem i nocą.

 Najlepsze plany zwykle mają w sobie coś z szaleństwa.

 Kredyt zaufania to pożyczka od serca. Zastanów się czy warto go udzielać ponownie tej samej osobie.

 Nie musisz udawać, że jesteś silna,
nie musisz mówić, że wszystko jest dobrze,
nie martw się tym, co pomyślą inni, jeśli
musisz, płacz - to dobrze wypłakać łzy do
końca -tylko wtedy wróci uśmiech.

 Jak możecie siedzieć nad pergaminami jak kura na jajach, gdy wasi bracia umierają z głodu.