Każdy sam szuka własnych odpowiedzi.

 Dobre słowo leczy smutek.

 Nie było jasne, kim jest. Stanowiła jedynie o b e c n o ś ć.

  Objawem zdrowia jest ból.

 Patrzyłem na nie, a na mnie patrzyła śmierć.

 (...) jakby codzienna znajomość zwalniała nas z uważności na szczegóły.

 Życie jest jak rzeka, której bieg ani zatrzymać, ani odwrócić nie można. Każda chwila upływa, jak woda, której raz przepuszczona nigdy się nie dobędziesz.

 Właśnie to co uważał za najpotrzebniejsze, otaczało go całunem daremności.

 Dobro większości wymaga ofiar.

 Pamięć to sztuczki i dziwność.

 W naszym życiu nic nie jest na stałe. Na tym polega jego urok. Życie to chaos. Ale głęboko wierzę, że ludzie, którzy się obok nas pojawiają dzielą się na dwie kategorie. Czasami znajdujemy osobę, która będzie z nami na lata, a czasami zjawia się obok nas ktoś na chwilę. Na sezon. Jak kolekcja wiosna/lato, jesień/zima. Ktoś, kto jest z nami z określonego powodu. Ktoś, kto nas czegoś nauczy. O sobie albo o świecie. I siebie również. Ktoś, kto da nam dużo przyjemności. Obudzi w nas uczucia, które – wydawałoby się – dawno w nas przygasły. Ktoś, kto nas zmieni. A później po prostu odejdzie.