Do każdego dziecka pasuje inny klucz i rolą wychowawcy jest ...

 Ciesz się tym, co masz, nie psuj tego spoglądaniem wstecz.

 Nie mam już cierpliwości do pewnych rzeczy, nie dlatego, że stałam się arogancka, ale po prostu dlatego, że osiągnęłam taki punkt w moim życiu, gdzie nie chcę tracić więcej czasu na to, co mnie boli lub mnie nie zadowala. Nie mam cierpliwości do cynizmu, nadmiernego krytycyzmu i wymagań każdej natury. Straciłam wolę do zadowalania tych, którzy mnie nie lubią, do kochania tych, którzy mnie nie kochają i uśmiechać się do tych, którzy nie chcą uśmiechnąć się do mnie.

 Jeśli mam swe życzenie przekazać młodym dnia dzisiejszego to nade wszystko życzę, aby coraz silniej odczuwali smak dawania, a coraz słabiej smak brania. Dawanie bliskim i dalekim, znanym i nieznanym, żyjącym i tym którzy żyć będą kiedyś. W dawaniu bowiem rośnie prawdziwa radość życia

 Nigdy nie docenia się należycie ludzi, dopóki nie znikną.

 Pozwól odejść ze swojego życia tym, którzy nie doceniają ile dla nich robisz.

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.

 Czasami coś kończy się, aby coś nowego mogło zacząć się. I to wszystko to, co jest piękne, jest uniwersalne. Jeżeli coś jest piękne, to jest piękne dla wszystkich.

 Życie nie jest problemem do rozwiązania, lecz rzeczywistością do doświadczenia. Miłość, śmiech, szanować i być szanowanym, to najważniejsze rzeczy w życiu.

 Jeśli przychodzę to przychodzę cała. To mój zwyczaj.

 Wiemy, że istnieje coś gorszego niż śmierć,
a jest to niewola bez żadnej nadziei.