Żyjemy jednak w świecie rozczarowań, gryp i reumatyzmów.

 Nie myślimy - jesteśmy milczeni.

 Istnieją ludzie, którzy czyjś sukces poczytują sobie za osobistą zniewagę.

 Wszystko się kończy. Gatunki wymierają. Przekonanie, że jest inaczej, było tylko zarozumiałością, produktem wybujałego
ego, przekleństwem nadmiernego poczucia własnej wartości.

 Żadne zło na świecie nie jest okrutne, gdyż nic nie jest czarno-białe.

 Obdziela i obdziera nas czas.

 Porozrzucaj szminki, niech wszystko tak zostanie...

 Kto traci energię na myślenie, jak bardzo zaboli go upadek, w zasadzie już spadł.

 Udawaj że możesz, aż ci się uda.

 Co innego jest złośliwie krytykować i zaczepiać, a co innego poprawiać i błędy prostować, podobnie jak pochwały różnią się od pochlebstw.

 Z czasem samotność głęboko wnika
w ciebie i już nie chce stamtąd odejść...