
Życie ludzkie ubiega między wspomnieniem a nadzieją.
Życie ludzkie ubiega między wspomnieniem a nadzieją.
Życie? Ciężki kwadrans złożony z uroczych chwil.
Kto nie pamięta dokładnie swego dzieciństwa, ten jest złym wychowawcą.
Kiedy obie strony zyskuja, wszystko toczy sie gladko, niech mi pani wierzy.
Nie potrzebuję samotności, aby się modlić, ale potrzebuję ciszy wewnętrznej.
Lubię samotność ale niekiedy mam jej już dosyć. Wtedy szukam ludzi by ponownie się zniechęcić.
Czasem trzeba udawać do samego końca, bez względu na to, co się naprawdę czuje.
„Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd".
Umierać musi, co ma żyć.
Jeśli masz bardzo zły dzień i wydaje Ci się, że więcej nie dasz rady, że to już koniec.
To zobacz przy sobie anioła, który szturcha Cię w bok i mówi: "weź nie przesadzaj"
Nic nie mówić i w nic nie wierzyć.