Trwała jeszcze zima tylkoś był imieniem, więc igrałam z nimi, ...

 Widzimy to, co chcemy widzieć. Wierzymy w to, w co chcemy uwierzyć.

 Słowa to nie kamienie, nigdy mnie nie zranią.

 Samowiedza jest fatalna. Niepewność czaruje. Mgła nadaje rzeczom urok.

 Nie trzeba wcale dla sukcesu rezygnować z życia. Można mieś jedno i drugie.

 Niepokoi nas to, czego nie rozumiemy.

 Otarłam się o śmierć tyle razy, że dawno wyrobiłam normę przeciętnego śmiertelnika.

 Teraz każdy ruch to nowa decyzja, nowa walka.

 Powinno się być jak chleb,który dla wszystkich leży na stole,z którego każdy może kęs sobie ukroić,nakarmić się, jeżeli jest głodny.

 Myślę, że najgorsze, co może kogoś spotkać, to przegapienie swojego życia. Niewykorzystanie szansy na zrealizowanie swoich pragnień, na odnalezienie sensu i wreszcie - na poznanie i pokochanie siebie samego. Najgorsze dla człowieka to obejrzeć się wstecz, gdy jest już za późno, spojrzeć na swoje życie i uświadomić sobie, że - z głupoty, lenistwa czy tchórzostwa - nie poszło się drogami, którymi chciało się iść.

 W tym co robimy zwykle mamy wolność wyboru.
Nie rezygnujmy z ambitnych dążeń, z ambitnych pomysłów. Nie wybierajmy wygody i przeciętności...