Gdyby marzenia były rybami, wszyscy byśmy zarzucali sieci.

 (…) płaczem kary się nie zmniejszy, a śmiechem długów nie narobi.

 Płomyk jarzył się tylko po to, by pokazać ciemność.

 Coś się zbliża, coś niezwykłego jak wiosna... Boję się.

 Czekoladowy Książę, z krwi i kości.

 Jakoś to będzie, bo jeszcze tak nie było, żeby jakoś nie było.

 (...) nie potrafię dziękować, gdy przymieram głodem.

 Czas to najlepsza cenzura, a cierpliwość - najdoskonalszy nauczyciel.

 Nie ma ludzi, którzy by się lepiej rozumieli, niż żołnierze i księża.

 Przeszłość nigdy nie mija. Ona zawsze gdzieś tu jest; czai się za rogiem.

 Umrzeć jutro warte było tyle samo,
co umrzeć każdego innego dnia.
Każdy bowiem dzień wydarzał się po to,
by go przeżyć lub by odejść z tego świata.