Ty ordynarna kreaturo, jak śmiesz nachodzić moje biuro.
Ty ordynarna kreaturo, jak śmiesz nachodzić moje biuro.
Przeznaczenie walczy o przywrócenie kształtu, jaki miało posiadać.
Wiesz co się robi jak życie dołuje? Mówi się trudno... i płynie się dalej.
Trudna lekcja, nie mogłem od razu,
Lecz nauczę się, po pewnym czasie.
Proszę, zostaw mnie na drugie życie,
Jak na drugi rok w tej samej klasie.
Mózg to jednak paskudny oszust, a przy tym straszliwy despota.
Tota vita discendum est moriprzez całe życie trzeba się uczyć umierać.
Co ma ożyć w pieśni, zginąć powinno w rzeczywistości.
Człowiek bierze do ręki rozdane karty, ogląda je, nie dostanie nowych. Może jedynie grać najlepiej, jak umie, tymi, które mu przypadły. I marzyć o tych, które mogły się trafić.
Mam na to po prostu ochotę: rozbić ten dzień na złotawe kawałeczki.
Życie to nie tylko dech w twojej piersi, ale także ruch, który nim kieruje; to nie tylko pleszczące w takt dźwięki serca, ale także dusza, która tętni w nich.
Lubię być sam, ale nie znoszę samotności.