Ty ordynarna kreaturo, jak śmiesz nachodzić moje biuro.

 Przeznaczenie walczy o przywrócenie kształtu, jaki miało posiadać.

 Wiesz co się robi jak życie dołuje? Mówi się trudno... i płynie się dalej.

 Trudna lekcja, nie mogłem od razu,
Lecz nauczę się, po pewnym czasie.
Proszę, zostaw mnie na drugie życie,
Jak na drugi rok w tej samej klasie.

 Mózg to jednak paskudny oszust, a przy tym straszliwy despota.

 Tota vita discendum est moriprzez całe życie trzeba się uczyć umierać.

 Co ma ożyć w pieśni, zginąć powinno w rzeczywistości.

 Człowiek bierze do ręki rozdane karty, ogląda je, nie dostanie nowych. Może jedynie grać najlepiej, jak umie, tymi, które mu przypadły. I marzyć o tych, które mogły się trafić.

 Mam na to po prostu ochotę: rozbić ten dzień na złotawe kawałeczki.

 Życie to nie tylko dech w twojej piersi, ale także ruch, który nim kieruje; to nie tylko pleszczące w takt dźwięki serca, ale także dusza, która tętni w nich.

 Lubię być sam, ale nie znoszę samotności.