Rejestrowanie życia jest kiepskim substytutem przeżywania go.

 Sztuką jest pasować do reszty, stojąc z boku.

 Ty nie potrzebujesz wcale mnie. Potrzebujesz kogoś, kto będzie Cię nieustannie głaskał słowami, kto otuli Cię puchową kołdrą i przykryje szklanym kloszem. A ja nie umiem nie ranić, ja wydrapuję oczy słowami, rozrywam duszę milczeniem i kocham, kocham tak mocno, że wszelkie szklane klosze przy mnie pękają.

 Od samego mieszania herbata nie staje się słodsza.

 Nieznośna polaryzacja. Obcość-bliskość nie do pogodzenia ze sobą.

 Człowiek jest kowalem swego losu.

 Powtarzane kłamstwo nigdy nie stanie się prawdą. To człowiek, który je powtarza staje się łajzą.

 Najgorsza kara, jaką możemy otrzymać, to ta, którą wymierzymy sobie sami.

 Czyli kompromis po polsku, wilk głodny i owca rozszarpana...

 Niekiedy wydawało jej się, że jest jedyną osobą, która nie ma klarownego planu.

 Wiedza musi być lepsza niż życie w nieświadomości, bez względu na wszystko.