Jestem tarczą, która osłania krainę człowieka.

 Każdy był jak figura w kartach - z jednej strony do góry nogami.

 Łacno z grzechu powstanie, kto nie ma nałogu,A kto ma, nie wylezie z niego po ożogu.

 Mowa jest źródłem nieporozumień.

 Jej oczy, jedno jak woda, drugie jak niebo, są bez wyrazu, niczym kolorowe szkiełka.

 Niewiele jest rzeczy gorszych, które mogą dotknąć człowieka, niż poważna choroba. Ale jedna jest. To cierpienie przy świadomości, że istnieje skuteczny lek, ale jest niedostępny lub zbyt drogi.

 Życie jest absurdem. Większość z nas nie zauważa absurdu, inni – nieliczni – potrafią go oswoić i zaakceptować.

 Gdyby marzenia były rybami, wszyscy byśmy zarzucali sieci.

 W życiu chodzi o to, aby uczyć się tak,by inni nie spostrzegli, że się człowiek uczy.

 Wszyscy wielcy ludzie rodzą się w małych namiotach.

 A więc to znaczy, że nie żyje.
Co dziwne, kiedy wypowiadałem
te słowa, nie wydarzyło się nic.
Świat nie miał się wcale gorzej
niż zwykle. Pogrążony w tym samym,
odwiecznym śnie, niszczał sobie jak zawsze.