Kto traci energię na myślenie, jak bardzo zaboli go upadek, ...

 Przeciętności umysłu niemal wszędzie towarzyszy zadziwiająca podłość duszy.

 Życie nie jest apelem do przyjemności, ale do wysiłku: to nie jest raj, ale ziemia, na której występuje mądrość i cierpliwość. Te dwa cnoty to jabłka ze złota, w końcu przynoszą spokój ducha.

 Starość bez jakiegoś ideału lub nałogu jest nie do zniesienia.

 Lepiej jest szukać pięknych słów,niźli zadawać śmierć.

 Większość woli umrzeć niż pomyśleć.

 Ten szlachetny, Kto szlachetnie czuje, żyje!

 Świata nie da się ogarnąć, a życie to nieustanna improwizacja, taniec na linie, surfowanie na grzbietach okoliczności.

 Błogosławiony, kto się u świataSprawiedliwości nie dokołata.

 Żyjemy w czasach niepewności, ale pamiętajmy, że najlepszy sposób na przetrwanie jest po prostu żyć. Nie poświęcajmy zbyt wiele czasu na martwienie się tym, co mogło pójść nie tak, zamiast skupić się na tym, co robić teraz.

 Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam. Na przykład jechałam tramwajem i chciałam, żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam: „Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież na końcu czeka na mnie trumna” (śmiech). Pozbądź się tego wewnętrznego biegu. Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a przecież we wszystkim można znaleźć tyle piękna. Właściwie samo to, że się żyje, jest już czymś cudownym. (Danuta Szaflarska)