Pośród tragedii rozpoczynamy grać komedię.

 Kiedy dorosnę, nie będę już robić wszystkiego,co ktoś sobie zażyczy.

 Nie wiem, czy można oduczyć ludzi nienawiści.

 Najgorsza jest świadomość, że minęło coś pięknego, co więcej już nie będzie miało szansy się powtórzyć.

 Oh, ta zachodnia, demokratyczna tępota...

 Kiedy staram się świadomie zapamiętać jakąś chwilę, nigdy się to nie udaje.

 Nadzieja jest radykalnym protestem przeciw wytyczaniu granicy możliwościom.

 Czasem lepiej nie pytać, jeśli nie jest się pewnym, czy chce się usłyszeć odpowiedź.

 Chciałem... Chciałem zapytać... Boże, Caitlin, jakie ty masz boskie nogi!

 Każdy dzień to wrażenia, emocje, nadzieje.

 Świat jest nieraz snycerzem, a serce kobiety lawą ostygłą.