To jakby sunąć po powierzchni ogromnego klejnotu.

 Życie to nie fotografia, do której ustawia się rzeczy tak, żeby było je dobrze widać, a potem uwiecznia obraz dla potomności;
to mętny, nieuporządkowany, szybki proces pełen nieoczekiwanych wydarzeń. Jedno, co pewne, to, to, że wszystko się zmienia.

 O ty głupie serce! Jakie nieprzebrane pokłady nadziei w sobie nosisz.

 Słowa się rozsypują, układają w nowe.

 Słyszeć nie znaczy słuchać,
bo słuch jest zmysłem,
a słuchanie sztuką.

 Weź łoże swoje i idź!

 Co mogę powiedzieć o życiu?
Że rzecz to w sumie dość długa.
Tylko nieszczęście budzi we mnie zrozumienie.
Ale póki ust nie zatka mi gliniasta gruda.
będzie się z nich rozlegać tylko dziękczynienie.

 Nie ma gorszego zła od
pięknych słów, które kłamią.

 Mogła brnąć dalej w to nieciekawe z nim życie, albo z niego wyjść...

 W życiu możesz liczyć najwyżej na to, że reszta świata o tobie zapomni.

 Dlatego najgorsze, co możemy zrobić, to nieustannie pytać, czy jesteśmy szczęśliwi, bo to spojrzenie na siebie nieuchronnie prowadzi do niezadowolenia. Każdy moment z życia jest jak obrazek, który trzeba malować, a nie tylko jak problem, który trzeba rozwiązać.