Bardzo trudno ocenić wielkość własnej sławy.

 Bez przebaczenia
trudno żyć. Bez przebaczenia trudno nawet umrzeć.

 Ciekawość popycha ludzi w dól przepaści.

 Na niektóre wspomnienia nigdy nie ma odpowiedniej chwili.

 Z nami to jak z lasem, Hania. To i tamto drzewo pada pod siekierą, a tymczasem cały las rośnie i pnie się do góry...

 To tak, jakby bilans istnienia ujawnił, że jeszcze się nie urodziłem.

 Życie jest czymś, co musisz zrobić sam. Inni mogą ci pomóc, ale ostatecznie jesteś sam, stajesz twarzą w twarz ze swoim własnym życiem i nikt inny nie może go za ciebie przeżyć.

 Żyć znaczy cierpieć i płakać.

 Dusza bowiem barwi się wyobrażeniami.

 Film to życie, z którego wymazano plamy nudy.

 Podoba mi się w agonii to, że jest zawsze prawdziwa.