
Nie mogę chodzić z tobą ulicami naszego życia
Nie mogę chodzić z tobą ulicami naszego życia
- Powiem wprost:
nikt się z tobą nie zgadza.
- Powiem wprost:
nie obchodzi mnie to.
Nic nie mówić i w nic nie wierzyć.
Lubię być sam, ale nie znoszę samotności.
Lepiej się pamięta, co zdarzyło się wiele lat temu, niż wszystko, co działo się wczoraj.
Mądrość człowieka rozpoznaje się lepiej po jego pytaniach, niż po jego odpowiedziach.
Najlepsza gra to taka, z udziału której nie zdajesz sobie sprawy.
Gdzież nasza róża,
Pytam was bracia?
Zwiędła nam róża,
Dziecko to ranka.
Tylko nie mówcie:
Tak młodość więdnie!
Tylko nie mówcie:
Tak życie biegnie!
Jeżeli ktoś Cię mocno zranił, a Ty dałaś tej osobie drugą, trzecią, czwartą... szansę, urwał Wam się kontakt, a ta osoba po dość długim czasie przypomniała sobie o Tobie - daj spokój. Nie odpisuj, nie odbieraj, nic na tą osobę nie mów złego - przecież kiedyś była dla Ciebie najważniejsza, trochę szacunku (...) a w momencie przypadkowego spotkania, uśmiechnij się, pomachaj, bądź miła i nic więcej.
Los lubi komplikować ludziom życie, pomyślał. I czyni to bez najmniejszego wysiłku.
Gdzie wiele wolności tam też wiele błędów. Pewnym pozostaje, że droga obowiązku jest wąska.