Nie mogę chodzić z tobą ulicami naszego życia
Nie mogę chodzić z tobą ulicami naszego życia
Mama wygląda jak astronauta, któremu się nie powiodło.
Ze śmiercią można żartować, ale nie z życiem. Niech żyje!
Gdyby miała łatwą osobowość, to byłaby księgową, a nie artystką.
Tak to już jest z odległością: albo sprawia, że oddalasz się od kogoś, albo uświadamia ci, jak bardzo go potrzebujesz.
Słowa się rozsypują, układają w nowe.
Nie ma rzeczy nie do rozwiązania, Nie ma rzeczy beznadziejnych. Nie, dopóki trwa życie.
Nieuchronne jest z definicji nieuniknione.
Czyli kompromis po polsku, wilk głodny i owca rozszarpana...
Wszystko, co człowiek robi z sercem i uśmiechem, zawsze będzie najlepsze.
Czy żelazo jest pewne, gdzie leży magnes?