Była już zresztą prawie wolna - ale jeszcze niezupełnie, jeszcze ...

 Często pozwalamy sobie na przejmowanie się drobiazgami, które zasługują jedynie na lekceważenie i zapomnienie. Jesteśmy oto na tej ziemi. Mamy do przeżycia zaledwie kilka dziesięcioleci, a tracimy bezpowrotnie wiele godzin na rozmyślanie o smutkach, o których za kilka lat zapomnimy i my, i wszyscy inni. A więc nie, poświęcajmy czas na działania i odczucia warte chwili, na wielkie myśli, prawdziwe uczucia i trwałe przedsięwzięcia. Bo "życie jest zbyt krótkie, aby było małe".

 Cokolwiek robisz, rób to szybciej.

 Wszystko co ważne zaczyna się od prostych pytań.

 Co kuleje-idzie.

 Społeczeństwo bez przeszłości to zbiegowisko.

 Mamy tylko jedno życie. Po co je marnować na rozpamiętywanie przeszłości?

 Ironia życia leży w tym, że żyje się je do przodu, a rozumie do tyłu.

 Kto chce sam siebie ukarać, zawsze znajdzie po temu okazję.

 Kiedy się gada, zawsze się mówi za dużo. A potem człowiek rozpamiętuje każde swoje słowo.

 Ludzie skupiają się na drobnych sprawach, żeby wielkie ich nie przytłoczyły.