
Ile kto ma cierpliwości, tyle ma mądrości.
Ile kto ma cierpliwości, tyle ma mądrości.
Każdy człowiek umiera, nie każdy naprawdę żyje.
Czasem można pobłądzić, kochać nieodpowiednią osobę, płakać nad drobnostkami, ale to jedynie zbliżyło nas do miejsca, w którym jesteśmy. Wszyscy popełniamy błędy, mamy rozterki i żale z przeszłości. Ale każdy z nas ma siłę by ukształtować nowe dni w swą przyszłość. Każda rzecz, która przytrafia nam się w życiu przygotowuje nas do tego, co ma jeszcze nadejść.
Rosyjskie więzienie nie karze, tam się człowieka niszczy.
Przynajmniej być świrem to mieć jakieś własne miejsce.
Są straty, po których nigdy się nie otrząśniemy.
Jednak doświadczony tchórz nie dba o „dokąd”,
dopóki „przed czym” stanowi problem tak fascynujący.
Umarł przywalony resztkami feudalizmu.
Potrzeba żeglować, nie potrzeba żyć!
Ile człowiek ma czasu na powiedzenie że kocha ponad wszystko po tym jak podetnie już sobie żyły??? (Na wszelki wypadek pamiętaj jedno kocham Cię)
Pamiętaj tylko o jednym: idziesz drogą na której leży w chuj dużo kłód i przeszkód, jeżeli przejdziesz przez wszystko i się nie zatrzymasz osiągniesz niemożliwe bo będziesz najlepsza