...dorośli często obiecują coś, czego wcale nie mają zamiaru dotrzymać.

 Znajomość odpowiedzi na pytanie jest nie tym samym, co jej opanowanie.

 Chodzi o mój dom. On oddycha.

 Żyjemy w takim dziwnym świecie, w którym łatwiej jest rozbić atom, niż obalić przesąd.

 To nie moja wina, że jestem synem swojego ojca.

 Do przyszłości, czy przeszłości, do czasów,
w których myśl jest wolna, w których ludzie różnią się między sobą i nie żyją samotnie.
Do czasów, w których istnieje prawda.
Z epoki identyczności, z epoki samotności,
z epoki Wielkiego Brata, z epoki
dwójmyślenia pozdrawiam was!

 Wszystko, co mówiła, brzmiało jak tekst wydobywający się wprost z moich własnych trzewi.

 Nie trać ducha! Nie zrobiłeś na mnie wrażenia kogoś, komu brak odwagi.

 Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! Obejmij mnie! Kochaj mnie! A jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.

 Życie jest jak rower. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Jeśli ambicja cię nie gryzie, to jej nie masz.