...dorośli często obiecują coś, czego wcale nie mają zamiaru dotrzymać.

 Bo kto ma, temu będzie dodane, i nadmiar mieć będzie,kto zaś nie ma, temu zabiorą również to, co ma.

 Czy można kogoś porzucić i jednocześnie z nim być ?

 Życie to podróż, a nie dom.

 Ustalone wzorce niemożliwe do adaptacji, nieelastyczne, tylko proponują lepszą klatkę. Prawda jest poza wszelkimi schematami.

 Siedemdziesiąt lat jednego człowieka, a jakby siedemset ludzkości.

 Dla człowieka, który spełnił swoje naturalne obowiązki, śmierć jest tak naturalna i mile widziana jak sen.

 Skoro już musi być sam, to uczyni z samotności swoją tarczę.

 Co jest normalne? Normalny człowiek całe życie nie czyni tego, co chce czynić. Tak bardzo uwielbia obowiązek. Im bardziej udaje mu się nie być sobą, tym więcej zarabia. Osiągając sześćdziesiąt pięć lat człowiek normalny idzie na emeryturę. Teraz ma czas dla siebie, lecz siebie niestety zapomniał.

 Przy Tobie staję się kimś lepszym, a w każdym razie trochę mniej złym.

 GDY WIEM, ŻE WARTO, ZROBIĘ KU*WA WSZYSTKO!