Porządek bowiem, jak się zdaje, chroni ludzi, nieład zaś zgubił ...

 Dość się weseli serce, gdy daje i sobą się dzieli.

 Skoro już musi być sam, to uczyni z samotności swoją tarczę.

 Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.

 Wszystko,co się połączyło,kiedyś się rozpadnie.

 Jaką przyjemnośc może przynieść życie komuś, kto nie potrafi ryzykować?

 Ludzie rzadko zdają sobie
sprawę, że kiedy ich usta kłamią,
ich oczy cały czas mówią prawdę.

 Ja mówię, że dom jest tam, gdzie jest krzesło i szklanka.

 Jego głos daje poczucie bezpieczeństwa wreszcie czuje się zakotwiczona w teraźniejszości.

 Tylko głupiec przejmuje się sprawami, na które nie ma wpływu.

 Niektórym udaje się wszystko, innym (prawie) nic.