Samotność zmusiła mnie, bym z samego siebie uczynił sobie towarzysza.

 Sprawiedliwość lubi zwycięzców, choć słabszych też czasem próbuje pocieszyć.

 Już serce jej wyschło; zresztą ona sama nie jest pewna, czy ma serce.

 Uczono mnie, że światło i cień są ze sobą nierozerwalnie związane.

 Potem wniesiono nowe szklanki ponczu i zaczęły się opowieści.

 Trzeba żyć, zanim zacznie się pisać.

 Choroba pozwala poznać słodycz zdrowia, zło - dobra, głód - sytości, zmęczenie - wypoczynku.

 Skóra i kości nie świadczą o całości...

 Często po nocy zastanawiam się... Po co ja w ogóle żyje...

 Uczuć nie da się zmienić. Można je zaakceptować lub się z nimi pogodzić.

 Między dobrem a złem jest zawsze cienka drzazga symetrii.