Mowa madziarska nie była ludzka. Była ogniem, siarką i papryką.

 Cnota, to wierność pełniona życia prawdzie, czyniona nie dla nieba nagrody, ale dla samej prawdy cnoty nagrodą jest.

 Samotność jest dziwną towarzyszką w łóżku.

 Społeczeństwo bez przeszłości to zbiegowisko.

 Czasem przychodzi taki moment w życiu że trzeba zrezygnować, zapomnieć, pójść na przód i nieważne jak cholernie by Ci zależało, jak trudne by to było po prostu trzeba odejść.

 Czasem musisz wejść bardzo wysoko, żeby się przekonać, jak małym jesteś.

 Potrafię przyznać się do błędu, przeprosić i wiele wybaczyć. Niezwykle cierpliwy ze mnie człowiek i myślę, że moje granice tolerancji dla ludzkich zachowań sięgają bardzo daleko. Taki już ze mnie typ. Ugodowy. Czasami jednak zdarzy się - chociaż niezwykle rzadko - że ktoś uprze się na tyle, że te granice przekroczy. Wtedy zaczynam wyznawać "mamtowdu*izm" i "c*ujmnietoobchodzizm". Wtedy już nikogo nie przepraszam, jedynie samą siebie, że wcześniej byłam tak grzeczna, nazbyt wyrozumiała w stosunku do innych i zbyt mało honorowa w stosunku do siebie.

 Najgorsza jest walka pomiędzy tym, co wiesz, a tym co czujesz.

 Zdziwił mnie, zawsze się dziwię, spotykając ludzi nielubiących psów.

 W pokoju aż gęsto było od duchów przeszłości.

 "Czy kiedykolwiek się zastanawiałaś, ile tak naprawdę osób było dla Ciebie ważnych? Mam na myśli ludzi, którzy coś zmienili w Twoim życiu. Zwykle jest ich bardzo mało.