Mowa madziarska nie była ludzka. Była ogniem, siarką i papryką.

 Dwa najważniejsze dni w życiu człowieka: pierwszy to dzień, w którym się urodził, a drugi to ten, w którym zrozumiał po co.

 Myślałem że uczę się żyć , a uczyłem się jak umierać

 Bo nie jest światło, by pod korcem stało,Ani sól ziemi do przypraw kuchennych;Bo piękno na to jest, by zachwycałoDo pracy; praca - by się zmartwychwstało.

 Czasem są koszty, których nie da się spłacić pieniędzmi.

 Ludzi dobrych i złych wciąż przynosi wiatr.
Ludzi dobrych i złych wciąż zabiera mgła.

 Wciąż wzrastamy i wciąż jesteśmy tacy mali.

 Możemy spokojnie egzystować i umierać.

 Człowiek, który żył po to, aby zjeść i spać, serio nie przeżył, a tylko vegetował. Życie to o wiele więcej – to powagi, ważne wybory, to łzy, ale przede wszystkim to uśmiech, uczucie wiecznej radości, które mamy głęboko w sercu.

 Co do szczęścia to ma ono tylko tę użyteczność, że czyni możliwym nieszczęście.

 Czasami (...) dochodzimy do punktu, gdy zostaje nam jedynie wiara.