Mowa madziarska nie była ludzka. Była ogniem, siarką i papryką.

 Ale cóż mogłem powiedzieć, przerażała mnie tą swoją chęcią życia.

 Tkwił we mnie jakiś zarodek perfidnych i pochopnych gestów, które wykonywałam pomimo poskromionych już, ładnie ułożonych loków.

 - Dlaczego Ty się zawsze uśmiechasz?
- Bo to wszystko jest takie kurewsko komiczne.

 Boże mój! Jak wstrętna jest przeszłość i jak dużo jej jest!

 Okazuje się jednak, że nie ma dnia, który można ofiarować tylko jednemu człowiekowi.

 Pie*rdol wszystko, spełniaj marzenia.

 Nieraz tylko to z całego życia zostaje, czego się nie sprzeda.

 A wolność to nie jest port, nie adres i nie przystań
wolność, to ona po to może być,
żeby z niej czasem nie skorzystać.

 Tyle rzeczy robimy, żeby nie patrzeć w stronę śmierci.

 Jeżeli wy kochacie to, co kocha młodzież, to młodzież będzie kochać to, co wy kochacie.