Ci, którzy wiedzą o czym mówią nie potrzebują Power Pointa.

 Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam. Na przykład jechałam tramwajem i chciałam, żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam: „Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież na końcu czeka na mnie trumna” (śmiech). Pozbądź się tego wewnętrznego biegu. Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a przecież we wszystkim można znaleźć tyle piękna. Właściwie samo to, że się żyje, jest już czymś cudownym. 

 Żyjemy tylko po to, aby odkryć piękno. Wszystko inne jest jedynie sztuką oczekiwania.

 Ramię matki jest najdłuższe. Mogę oprzeć na nim całe moje życie.

 Im bardziej człowiek się nawraca, tym łatwiej zauważa nie nawrócone strefy swego życia.

 Żyjemy w czasach, w których tylko rzeczy zbędne są nam koniecznie potrzebne.

 Pewne drzwi trzeba zamknąć.
Nie ze względu na dumę czy złość.
Po prostu prowadzą donikąd.

 Życie to nie jest posiadanie dobrej ręki. Chodzi o dobrze zagrać słabą ręką.

 Każde narodziny są kolejnym dowodem nadziei.

 Za późno było się cofać - świat istnieje tylko dzięki temu, że zawsze za późno się cofać.

 Dowcip to taka kombinacja pojęć, w których za pozorną niedorzecznością kryje się trafne spostrzeżenie.
To produkt intelektualnej fantazji, a nie błazenada.