Nie ma co kurczowo trzymać się życia, które może przynieść ...

 Ludzi północy trawi odwieczna tęsknota za Atenami i Rzymem.

 Często się zastanawiam, jak by to mogło z nami być w innych okolicznościach.

 Samotność to dziwna rzecz.
Zakrada się cicho i niepostrzeżenie. Siada obok Ciebie w ciemności. Głaszczę Cię po włosach, kiedy śpisz. Owija się wokół twojego ciała i zaciska się tak mocno, że brakuje Ci tchu, że zamiera twój puls, choć krew płynie coraz szybciej. Dotyka ustami miękkich włosków na twoim karku. Zostawia kłamstwa w twoim sercu, kładzie się w nocy w twoim łóżku, wysysa światło z każdego kąta. Nie odstępuje Cię na krok, kurczowo trzyma Cię za rękę tylko po to, żeby jednym szarpnięciem pociągnąć Cię w dół, kiedy usiłujesz się podnieść.

 Każdy nosi w sobie dżumę, nikt bowiem nie jest od niej wolny. I trzeba czuwać nad sobą nieustannie, żeby w chwili roztargnienia nie tchnąć dżumy w twarz drugiego człowieka.

 Prawdziwy problem życiowy w dzisiejszych czasach:mieć dość czasu na myślenie.

 Geniusz usprawiedliwia każdą metodę pracy.

 Oto stawiam przed wami drogę życia i drogę śmierci.

 Tak żyć nie można, nie wolno, a żyje się jednak - to straszne.

 Zawsze głęboko żałujemy tych rzeczy, których nigdy nie zrobiliśmy.

 Nie ma rzeczy nie do rozwiązania, Nie ma rzeczy beznadziejnych. Nie, dopóki trwa życie.