
Błądzi człowiek, póki dąży.
Błądzi człowiek, póki dąży.
Życie – lepsze czy gorsze – zawsze jest piękne.
Odeszła, brnąc przez gruzy swoich planów.
(...) jakby codzienna znajomość zwalniała nas z uważności na szczegóły.
Pie*rdol wszystko, spełniaj marzenia.
To samotne przedsięwzięcie. Ścieżka, którą muszę przejść sam. Ja i tylko ja.
Ludzie lubią przeglądać się w mętnych zwierciadłach.
...wszystko, co w życiu dobre, jest kruche i łatwo to stracić.
Jedno życie przyciąga drugie.
W życiu możesz liczyć najwyżej na to, że reszta świata o tobie zapomni.
Mowa jest podejrzana.