Błądzi człowiek, póki dąży.

 Mój ojciec w chwili śmierci był spokojny; to ja szalałam.

 Czasem przychodzi taki moment w życiu, że trzeba zrezygnować, zapomnieć, pójść na przód i nieważne jak cholernie by Ci zależało, jak trudne by to było po prostu trzeba odejść.

 Człowiek nigdy w pełni nie doceni seksu,
nie obdarzy go szacunkiem, na jaki przecież zasługuje.

 Nie płacz, że skończyło się, uśmiechnij się, że mogło się wydarzyć. Chociaż wszystko jest przemijające, niektóre rzeczy pozostają w nas na zawsze.

 Każda epoka ma swe własne cele i
zapomina o wczorajszych snach.

 Chcesz by było lepiej, ale nie zdajesz sobie sprawy jak masz dobrze w chwili, gdy tego chcesz.

 Chciał, aby go podziwiano, i zarazem pragnął sam siebie podziwiać.

 Nie bał się niczego. Dopóki nie spotkał mnie.

 Człowiek, który popełnia błąd i nie koryguje go, popełnia drugi, jeszcze większy. Czy zatem nie jest szalonym, uważać, że można prowadzić takie samo życie i oczekiwać różnych wyników?

 Kochamy tych, którzy nas chcą.