Celem życia człowieka jest wędrówka do Boga.

 Człowiek się nudzi, kiedy ma nudne życie.

 Człowiek, który dwa razy w życiu się kaja, jest strasznym obłudnikiem.

 Całe nasze życie jest jak kamień rzucony w wodę. Nigdy nie wiemy, jakie kręgi zatoczymy naszym upadkiem, czyją
śmierć spowodujemy i kogo uzdrowimy.
Ile niepokoju wzniecimy dokoła siebie,
ile katarakt zdejmiemy ze ślepych rzek.

 Mam już taki charakter, że aby coś zrozumieć, muszę najpierw spróbować to zepsuć.

 Każdy z nas zasługuje na wielka przygodę. Przynajmniej jedną w życiu. Na moment, do którego można później wracać, mrucząc pod nosem: o tak, wtedy właśnie czułem, że żyję.

 To. co istotne w człowieku, uwidacznia się dopiero w chwili, kiedy musimy uznać go za straconego dla siebie, w chwili, gdy ów człowiek już się z nami żegna. Naraz można go we wszystkim, co w nim jest wyłącznym przygotowaniem na ostateczną śmierć, rozpoznać jego prawdę.

 Zabij mnie. Jeśli kiedykolwiek byłeś moim przyjacielem, zabij mnie.

 Nie jestem fatamorganą, nie jestem złudzeniem, jestem rzeczywistością.

 Choinka to żaden kłopot, tylko fajna zabawa przy ubieraniu.

 Rodzeństwo jest dla siebie całym światem, zwłaszcza w dzieciństwie.