(...) ten, kto uratuje ci życie już na zawsze jest ...

 Czasami przychodzi taki moment, że ma się ochotę zostawić wszystko i pójść gdzieś w cholerę.

 Moc pragnienia może zmienić się w przekonanie, że coś już się spełniło.

 Powoli wypływałam na powierzchnię czarnego jak smoła snu.

 Jest tak: nie otrzymujemy krótkiego życia, ale czynimy je krótkim, i nie brakuje nam życia, ale je trwonimy.

 Człowiek umiera zawsze na końcu swojego życia.

 Kto cudze błędy gani, winien sam unikać tych błędów.

 Groźba pod płaszczykiem troski.

 Życie jest niewiarygodną sztuką balansowania na strunie między bólem a radością, rozpaczą a nadzieją, niepewnością a pewnością. To wyjątkowa umiejętność, którą zdobywamy dzięki upadkom i podnoszeniu się po nich niemalże w nieskończoność.

 Przeciętny człowiek nie jest specjalnie ciekaw świata. Ot, żyje, musi jakoś się z tym faktem uporać, im będzie go to kosztowało mniej wysiłku- tym lepiej. A przecież poznawanie świata zakłada wysiłek, i to wielki, pochłaniający człowieka. Większość ludzi raczej rozwija w sobie zdolności przeciwne, zdolność, aby patrząc- nie widzieć,
aby słuchając- nie słyszeć.

 Gdybym chciał, żeby pan zrozumiał, wytłumaczyłbym to lepiej.