Cuda rosną tylko tam, gdzie je zasadzisz.

 Jestem jak matka natura, nie znoszę pustki.

 Jednych należy chwalić za to, czego dokonali, innych za to, co potrafiliby dokonać.

 Miej najpierw siebie na względzie, o resztę świata martw się później.

 Któż nie chciałby stać się przez szczęście głupszy, zamiast być mądrzejszy przez szkodę.

 Boję się zmian, a jednocześnie mam wielką ochotę przeżyć coś nowego.

 Istota rzeczy jest niewidoczna dla oczu.

 Nie trać nigdy cierpliwości - to jest ostatni klucz, który otwiera drzwi.

 Umrzeć jutro warte było tyle samo,
co umrzeć każdego innego dnia.
Każdy bowiem dzień wydarzał się po to,
by go przeżyć lub by odejść z tego świata.

 Rozłączenie bliźniąt nie jest zwykła rozłąka. To jest tak, jakby się przeżyło trzęsienie ziemi. Kiedy dochodzisz do siebie, nie poznajesz świata. Horyzont się przesunął. Słońce zmieniło kolor. Nic nie pozostało z terenu, który się znało. Żyjesz. Ale to już nie jest to samo życie. Nic dziwnego, że ci, co ocaleli z takiej katastrofy, tak często żałują, i nie zginęli wraz z innymi.

 Pewnego dnia z tych wszystkich skomplikowanych emocji, ze złości, żalu smutku i tęsknoty zostanie tylko zwykła, prosta obojętność.