Cuda rosną tylko tam, gdzie je zasadzisz.

 Żeby być odważnym, trzeba mieć coś do stracenia.

 Są rzeczy, które trzeba zrobić, i robi się je, ale nigdy o nich nie mówi. Nie próbuje się ich usprawiedliwiać. Są nie do usprawiedliwienia.
Po prostu się je robi. A potem o nich zapomina.

 Przeszłość nigdy nie mija. Ona zawsze gdzieś tu jest; czai się za rogiem.

 Bestia, która pożera swój własny ogon, musi źle skończyć.

 Nie było na świecie człowieka, którego życie nie mogłoby być dla innych przestrogą lub wzorem. Tylko od nas samych zależy, do jakiej kategorii będzie należało nasze życie.

 Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi.

 Jak łatwo widzisz w życiu cel, jak łatwo stwierdzasz jego brak.

 (...) jakby codzienna znajomość zwalniała nas z uważności na szczegóły.

 Opowieści. One czaiły się na każdym rogu. Skrzyżowaniu. Placu. Uderzały znienacka.

 Życie jest za krótkie by codziennie rano budzić się z pretensjami do całego świata. Więc kochaj tych, którzy dobrze cię traktują, przebacz pozostałym i uwierz, że wszystko dzieje się z jakiegoś powodu.