Bo cóż doskonalszego jest od Nicości?

 Piękno, które pomaga żyć, pomaga również umierać.

 Mowa jest źródłem nieporozumień.

 Jakie życie taki Fight Club.

 Pomoc jest pomocą tylko wtedy, gdy jest chciana.

 Zrozumiałam, że czasami żałujemy czegoś tak bardzo, że później mocno obwiniamy za to siebie. Dusimy wszystko w środku, psychicznie stajemy się mało odporni, w głowie gotuje się od niepotrzebnych myśli. Dużo byśmy dali, żeby móc cofnąć czas, nie iść tą drogą, nie podjąć takiej decyzji, nie podać ręki, nie odezwać się, nie wsiąść za kółko. Ale to wszystko na nic, robimy sobie w głowie kocioł, do którego wrzucamy każdą myśl, aż w końcu zaczyna się przelewać i dopiero wtedy wyrządzamy sobie prawdziwą krzywdę. Czasami chyba trzeba usiąść, zrozumieć swój błąd i umieć pociągnąć życie dalej. Nie jest łatwo, ale przecież nikt nie powiedział, że tak będzie.

 Lepiej, żeby kobiety obracały igłą niż językiem.

 Chętnie drugich napominamy, ale sami upomnień niechętnie słuchamy.

 (…) człowiekowi bez honoru nie może pęknąć serce.

 Nikomu z nas życie, zdaje się, bardzo łatwo nie idzie, ale cóż robić, trzeba mieć odwagę i głównie wiarę w siebie, w to, że się jest do czegoś zdolnym i że do tego czegoś dojść potrzeba. A czasem wszystko się pokieruje dobrze, wtedy kiedy najmniej się człowiek spodziewa.

 To, co było najważniejsze w życiu, co nadawało mu znaczenie, to była śmierć.