
Kocham życie, przyjacielu, i nawet wtedy, kiedy zraniło mnie tak ...
Kocham życie, przyjacielu, i nawet wtedy, kiedy zraniło mnie tak bardzo, że przez krótką chwilę zapragnęłam umrzeć, nawet wtedy nie popełniłam zdrady.
[...] płomień jest analogowy, nijak go cofnąć kliknięciem myszy.
Gdy woda sięga ust, głowa do góry!
(...) moja cierpliwość to nie Schengen, ma swoje granice.
Bo nauka jest prawdziwym zagrożeniem dla przyszłości ludzkich istot.
Są ludzie, którzy tak bardzo kochają życie, że niezależnie od doznanych ran i przeciwności losu, zawsze zdołają znaleźć w sobie energię, by wstać z upadku i dalej iść naprzód. Być może tajemnica tkwi w tym, że ich miłość do życia jest silniejsza niż strach przed śmiercią.
Nie to ważne, jaki jest twój los,
ale to, jak go przyjmiesz!
Źle jest po omacku dobijać się do życia.
Boli brak pieniędzy; ale ich nadmiar stwarza jeszcze większe problemy.
Po prostu nie chcę być częścią życia innych ludzi.
Życie to nie jest oczekiwanie na moment, kiedy przestanie padać. To nauka, jak tańczyć w deszczu.