Masz ten swój cel i wal śmiało, na przekór, a ...

 Pocałunek powinien być jak koniec dotychczasowego życia.

 Nie chcę żyć bez Viv, ale ból po nie jest lepszy od braku wszelkich uczuć.

 Ze słowami jest jednak taki kłopot, że gdy się je już raz wypowie, nie sposób ich żadną siłą cofnąć.

 Już tylko nieskończoność widzę z wszystkich okien.

 Kiedy na końcu życia spojrzysz wstecz, zobaczysz, że bardziej od niepowodzeń bolały te momenty, kiedy nie spróbowałaś. Ból porażki jest przemijający, ból z niewykorzystanych szans trwa wiecznie.

 Życie to nieustanne podejmowanie decyzji. Najtrudniejsze z nich to te, które musisz podjąć sam, wiedząc, że nikt inny nie jest w stanie Cię zastąpić.

 Każda przeżyta chwila ma swoje znaczenie, bo bez niej nie bylibyśmy tym, kim jesteśmy.

 Wie pan, bo miłość to świadomość, że jest się kimś najważniejszym. To życie z kimś, kto przytrzyma mocno za rękę, gdy ziemia się zatrzęsie, a nie z kimś, kto sam co chwila będzie wywoływał trzęsienie ziemi słowami "Odchodzę!". Miłość to siła, która nierozerwalnie łączy, spaja w jedno i nie pozwala wypowiadać słów, które tak bardzo ludzi dzielą. Bo miłość to niemożność wyobrażenia sobie życia bez tej osoby.

 Twoja monotematyczność świadczy o gigantycznej miałkości twojego intelektu.

 Życie to seria naturalnych i spontanicznych zmian. Nie opieraj się im - to prowadzi tylko do smutku. Pozwól rzeczywistości być rzeczywistością. Pozwól rzeczom płynąć naturalnie w swoim własnym tempie. Pracuj nad tym, co jest teraz, a nie co może być kiedyś.