W tomizmie człowiek jest duszą i ciałem. W sztuce prawdą ...

 Bo nie zawsze się żyje, jak by człowiek chciał,
tylko jak się musi. Człowiek życia sobie nie
wybiera, życie samo wybiera człowieka wedle
swojej woli, kto mu do czego potrzebny

 Staraj się być człowiekiem, który zaczyna swoje życie.

 Młodzi mają energię, a starzy wiedzą, co z nią robić.

 Każde życie ma ścieżkę dźwiękową.

 Jestem zmęczony, szefie. Zmęczony
wędrówką, samotnie jak jaskółka w deszczu.
Zmęczony tym, że nigdy nie miałem przyjaciela,
żeby powiedział mi skąd, gdzie i dlaczego idziemy.
Głównie zmęczony tym, jacy ludzie są dla siebie.
Zmęczony jestem bólem na świecie, który czuję i
słyszę... Codziennie... Za dużo tego. To tak, jakbym
miał w głowie kawałki szkła. Przez cały czas.

 Przyzwyczajenie ujawnia swoje szaleństwo w najbardziej niestosownych momentach

 (...) człowiek zakochany jest najpiękniejszą osobą na świecie.

 [...] dom pogrzebowy prowadzony przez kobietę nie wzbudza niczyjego zainteresowania.

 Po czterdziestce zaczyna się starość młodych, a po pięćdziesiątce młodość starych.

 Gdyby zaofiarowano nam nieśmiertelność na tym świecie, któż chciałby przyjąć dar tak smutny?