...bo plemiona skazane na sto lat samotności nie mają już ...

 Bogactwo i przywileje wyzwalają w człowieku niemiłe cechy.

 Prawdą jest: kochamy życie nie dlatego, że do życia, lecz do kochania przywykliśmy.

 Muzy są jak duchy: niekiedy zjawiają się bez zaproszenia.

 Wszyscy oceniają mnie po wyborach jakich dokonuję. Ale nikogo nie interesuje jakie miałam opcje.

 Człowiek prawdziwie wielki tak jest wielki, że musi się ugiąć przechodząc przez bramę śmierci.

 Sukces nauczyciela jest w rękach ucznia, nie odwrotnie.

 Czasem więcej dobrego może zrobić jeden serdeczny uśmiech, dobre, życzliwe słowo, aniżeli bogaty dar pochmurnego dawcy.

 Życie jest walką, ale na jasność ducha wpływa, jak ta walka jest wysnuta: czy paszczą smoka, czy wiankiem laurowym.

 Kto niszcząc siebie goni na ustroń i zbutwiałe serce zanosi do popiołów, temu, na pewno, na końcu nie przyszła godzina, lecz kres życia i samotności.

 Czas to bogactwo, którego nie można zaoszczędzić: trzeba je wydawać.