Potęga człowieka przejawia się w przestrzeni, czas ujawnia jego bezsilność.
Potęga człowieka przejawia się w przestrzeni, czas ujawnia jego bezsilność.
Wszystko, co dobre, przychodzi w swojej porze.
Świat jest nieraz snycerzem, a serce kobiety lawą ostygłą.
Co po honorze, kiedy pustki w worze.
Niech życie moje zwie się: wieczna zmienność
W wiecznej jedności na duszy cokole.
Pierwsza strona Księgi Życia jest biała, a ostatnia czarna. Kolory innych stron malujesz ty.
Życie to raj, do którego klucze są w naszych rękach.
Bo nie zawsze się żyje, jak by człowiek chciał,
tylko jak się musi. Człowiek życia sobie nie
wybiera, życie samo wybiera człowieka wedle
swojej woli, kto mu do czego potrzebny
Jak się komuś powtarza na okrągło, że jest świnią, to zaczyna chrząkać!
Nie wiem. Nie znam się na... Nie znam się na wojnie, Jaskier.
Ja się nie złoszczę, ja udaję, że żyję.