Lato odeszło łagodnie i deszczowo.

 Sumienie tak jak serce musi pracować bezustannie.

 Była przywiązana do swojego męża jak chory do życia.

 Trzeba całej zimy, by wiosną wyrosły kwiaty... ale w końcu wyrastają.

 Społeczeństwo działa na zasadzie zasobów odnawialnych: pokolenia giną, lecz ludzie są wiecznie młodzi. Na starość się umiera, ale na śmierć się nie kończy, bo śmierć jest początkiem nowego pokolenia.

 Lilka była tym samym co ważka unosząca się nad stawem w letnie popołudnie.

 Wiedza pragnie płynąc ku wolności, jak rzeka płynie ku morzu.

 Czasy się zmieniają.

 Samotność jest dziwną towarzyszką w łóżku.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Dzieci do nas strzelają, więc my strzelamy do dzieci.