Umysł jest wszystkim. Stajemy się takimi, jak myślimy.

 Przepisy zwalniają z odpowiedzialności.

 Jest spora różnica między niemożnością życia bez kogoś, a kochaniem go.

 Trzeba wszystko uporządkować. Musisz się zdecydować czego chcesz się trzymać. Musisz wiedzieć co trwa, a co przeminęło. I czasami ustalić, czego nigdy nie było. I musisz sobie pewne rzeczy odpuścić.

 Świat nazywał go egoistą, bo nie ciągnął z niego korzyści.

 Człowiek nigdy nie ocala się sam. Jesteśmy złączeni ze sobą jak bracia syjamscy, skronie nasze przylegają do siebie, nasz los przypieczętowany jest krążącą w nas tą samą krwią, i jeśli ta krew wycieka z żył jednych, cala wspólnota obumiera, gdyż nie może być okaleczona.

 Życie to seria naturalnych i spontanicznych zmian. Nie opieraj się im - to prowadzi tylko do smutku. Pozwól rzeczywistości być rzeczywistością. Pozwól rzeczom płynąć naturalnie w swoim własnym tempie. Pracuj nad tym, co jest teraz, a nie co może być kiedyś.

 Im większe skupisko ludności, tym łatwiej pozbyć się człowieczeństwa.

 (…) najbardziej kochamy tych ludzi, te sprawy i te rzeczy, od których bieg życia każe nam odchodzić – nieraz na zawsze.

 Aby życie było mądre, najważniejsza jest dobrze pojęta troska, po części o naszą teraźniejszość, po części o naszą przyszłość, tak aby jedno nie było przeszkodą dla drugiego.

 Jeśli już występuje przestępczość, lepiej niech będzie to przestępczość zorganizowana.