
Puste pokoje. Dwa słowa, ile treści.
Puste pokoje. Dwa słowa, ile treści.
Tylko ci którzy płakali w ciszy, wiedzą jak bardzo boli trzymanie wszystkiego w sobie.
Nic, co miało być zrobione, nie zostało niezrobione.
Ale życie to nie jest rozbita szklanka. Tego nie da się odkupić.
Czuwajmy nad tym, by nie stać się klasztorami z czterema gwiazdkami... Niech zawsze będzie gdzieś przynajmniej jedna szyba wybita, którędy mogłaby wejść skarga... By nie zapomnieć o czasie, kiedy dokuczało nam zimno.
Trzeba czasem się zatrzymać, kochanie...
Życie bez moralnego wysiłku jest snem.
Jak ludzie za sobą tęsknią to się spotykają a nie tylko gadają, że bardzo, bardzo tęsknią.
Cnota, sama w sobie, jest nieciekawa i z góry wiadoma, cnota jest załatwieniem sprawy,
to jest śmiercią; grzech jest życiem.
(…) człowiekowi bez honoru nie może pęknąć serce.
O, życie moje!Bądź mi święte i olbrzymie!