Puste pokoje. Dwa słowa, ile treści.

 Tylko ci którzy płakali w ciszy, wiedzą jak bardzo boli trzymanie wszystkiego w sobie.

 Nic, co miało być zrobione, nie zostało niezrobione.

 Ale życie to nie jest rozbita szklanka. Tego nie da się odkupić.

 Czuwajmy nad tym, by nie stać się klasztorami z czterema gwiazdkami... Niech zawsze będzie gdzieś przynajmniej jedna szyba wybita, którędy mogłaby wejść skarga... By nie zapomnieć o czasie, kiedy dokuczało nam zimno.

 Trzeba czasem się zatrzymać, kochanie...

 Życie bez moralnego wysiłku jest snem.

 Jak ludzie za sobą tęsknią to się spotykają a nie tylko gadają, że bardzo, bardzo tęsknią.

 Cnota, sama w sobie, jest nieciekawa i z góry wiadoma, cnota jest załatwieniem sprawy,
to jest śmiercią; grzech jest życiem.

 (…) człowiekowi bez honoru nie może pęknąć serce.

 O, życie moje!Bądź mi święte i olbrzymie!