Puste pokoje. Dwa słowa, ile treści.

 Życie to księga ponad wszystkie księgi.Nie odczyta jej każdy, kto chce.

 Wszystko ma swój cel, od ciebie zależy czy go odszukasz.

 Wszystko, co dobre, przychodzi w swojej porze.

 Zapominamy, jak ważna jest zwyczajna rozmowa, wspólna kawa, dobre słowo do poduszki. Zapominamy, że to słowa budują mosty, a milczenie jak ogień je spala. Zapominamy, ile znaczą drobiazgi, dobre gesty, ciepło głosu, smaki i zapachy. Zapominamy, że mamy emocje i marzenia. Zapominamy, że jesteśmy ludźmi…

 Wszystko ma swoje złe i dobre strony. To taka tajemnica...

 W tej strefie nie dojrzewają ani pewnego gatunku rośliny, ani pewnego gatunku ludzie...

 Dobrych ludzi spotykały złe rzeczy, a tak być nie powinno.

 Czasami ludzie się nie odzywają dlatego, że nie mają nic sobie do powiedzenia, a czasem dlatego, że mają aż nazbyt wiele.

 Życie jest podróżą, której kierunek wybieramy sami. Niezależnie od naszych wyborów, niekiedy nawiedzają nas burze, ale to nasza wewnętrzna siła, która pokonuje przeciwności.

 Tęsknię za Tobą wariatko!