Pisanie dziennika jest chorobą.
Pisanie dziennika jest chorobą.
Dobry widok na dobre życie, co nie ?
Ludzie wiedzą, że są nieszczęśliwi,ale mało kto wie, że mógłby być szczęśliwy.
Wyprawiała się w przeszłość, żeby
ogrzać się w cieple wspomnień.
Ubrana była w suknie koloru kości słoniowej a w oczach miała zapowiedź świata.
Życie jest za krótkie, żeby tracić je
na dyskusje o życiu. Lepiej je przeżyć.
Nigdy nie jesteśmy za starzy na to, by nas obrażać.
Myślę, że najwspanialsze wspomnienia związane są z najbardziej nieprawdopodobnymi miejscami. To dowodzi, że spontaniczność jest bardziej satysfakcjonująca niż skrupulatnie zaplanowane życie. Drobiazgowo zaplanowane cokolwiek.
I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.
Czasem dopiero na skrzyżowaniu człowiek zaczyna zastanawiać się - dokąd idzie.
Zachowuj jedynie te przyzwyczajenia, które nigdy nie zdominują twojego życia.