
Nie, to lęk przed utratą talentu. Bała się, że już ...
Nie, to lęk przed utratą talentu. Bała się, że już nigdy niczego nie napisze.
Czasem i nam zdarza się wygrać.
Negatywne przekonania będą torpedować wszelkie wysiłki podejmowane w tym kierunku.
Kto chce sam siebie ukarać, zawsze znajdzie po temu okazję.
Jeżeli się wie, gdzie szukać, to wszędzie są zakopane jakieś szkielety.
Ten jest najszczęśliwszy z ludzi,kto koniec życia umie powiązać z jego początkiem.
Czasem dzwony kołyszą dzwonnikiem.
Czymże w końcu jest życie jak nie wiecznym sztormem, który zgarnia wszystko, co nam na chwilę dane,
i zostawia na brzegu tylko nagie i poszarpane szczątki?
Najbardziej na świecie kocham dobre jedzenie.
Jest taki ból, o którym najlepiej nie mówić, najlepiej bowiem wyraża go milczenie
Jak serce jest otwarte, to można w nim czytać.