
Nie, to lęk przed utratą talentu. Bała się, że już ...
Nie, to lęk przed utratą talentu. Bała się, że już nigdy niczego nie napisze.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać naprzód.
Wnętrze mieszkania to jakby klucz do osobowości gospodarza.
Wciąż wzrastamy i wciąż jesteśmy tacy mali.
Plotki, nawet prawdziwe, są jak płomienie: odetnij dostęp tlenu a zamigocą i zgasną.
Jeżeli coś nie może żyć, to trzeba mu pozwolić umrzeć tak, żeby się nie męczył, z godnością.
Życie bywa okrutne, ale czasami nie pozostaje nam nic innego,jak się z tym pogodzić.
Aby zbudować coś nowego,trzeba zniszczyć stary porządek.
Tylko wtedy człowiek pozna samego siebie, gdy zrozumie, że żyje nie ciałem lecz duchem.
Najważniejsze w życiu, to nauczyć się, jak upadać.
Wszystko tak szybko przemija i nim się spostrzeżemy, dobiliśmy już do kresu życia.