Ja pójdę z Pierścieniem, chociaż nie znam drogi.

 Alkoholicy wznoszą wokół siebie mury obronne, tak jak Holendrzy tamy.

 O wiele łatwiej jest żyć na uboczu, bez przyciągania niczyjej uwagi.

 To taka gra - odezwała się Isa. - Gra, która toczy się w mojej głowie.

 Bo jak – w świecie, gdzie wszyscy starają się przeżyć za wszelką cenę – osądzać, tych, którzy decydują się na śmierć?

 Wszystko jest szachownicą nocy i dni, na której Los gra ludźmi niczym figurami.

 A więc wojna, pomyślał. To już koniec.

 Pamiętaj, nigdy nie możesz poddawać się w połowie drogi. Jeśli już zacząłeś coś robić, skończ to. Nabierz powietrza w płuca i brnij do przodu.

 W życiu wychodzę z założenia, że wolę słuchać ciszy niż głupiego pierdolenia.

 Nie próbuj żyć wiecznie, bo ci się nie uda.

 Życie to nie koń, batem go nie popędzisz.