W najgorszym najgorsze jest czekanie na najgorsze.

 Ogarnięci chorobą nie umieją liczyć. Nałóg trzyma ich w garści.

 Życie w cieniu podejrzeń też ma swoje blaski.

 Młyny Boże mielą wolno, ale dokładnie i na miałko.

 Każdy moment ludzkiego życia ma w sobie poezję, wytwarza ją. Poezja - to jest przejęcie się chwilą.

 Najważniejsze spotkania odbywają się w duszy, na długo przed tym, nim spotkają się ciała.

 Życie każdego człowieka jest niezwykłe, lecz jednocześnie banalne i oczywiste.

 Strasznie się boję, że nigdy nie pozwolisz sobie być szczęśliwą.

 W tej chwili ostatecznie przegrałam wojnę ze swoim sercem.

 (...) jakby codzienna znajomość zwalniała nas z uważności na szczegóły.

 Wszyscy się starzejemy. To rzecz oczywista, jak to, że z nieba pada deszcz.